prof. UAM dr hab. Marek Kaźmierczak

Profesor w Instytucie Filmu, Mediów i Sztuk Audiowizualnych UAM Adres e-mail: kazmier@amu.edu.pl
Curriculum Vitae Prof. Marek Kaźmierczak jest zatrudniony w Instytucie Filmu, Mediów i Sztuk Audiowizualnych WFPiK UAM. Wcześniej pracował w Instytucie Kultury Europejskiej UAM. Bada film, media cyfrowe i kulturę współczesną w kontekście myślenia potocznego i antropologii codzienności. Z wykształcenia jest filozofem, literaturoznawcą (doktorat na WFPiK UAM w 2006 r.) i kulturoznawcą (habilitacja na WP UW w 2013 r.), od 2014 roku pracuje na stanowisku profesora nadzwyczajnego UAM. Jest autorem licznych prac na temat recepcji Zagłady w kulturze popularnej i w Internecie. Współtwórca Laboratorium semiotycznego na Wydziale „Artes Liberales” UW oraz Ośrodka Badań nad Komunikowaniem im. McLuhana UAM. Uczestniczył w grantach NCN i NPRH. Wykładał m.in. w Niemczech, Izraelu i Wielkiej Brytanii. Wypromował jedną bardzo zdolną doktorantkę – dr Joannę Sikorską, o której wiedzy i oryginalności przekona się każdy, kto już niedługo przeczyta jej książkę zatytułowaną “Gra w film” opisującą zależności między grami wideo i filmami. Na stałe współpracuje z The School of Sociology and Social Policy (University of Nottingham) oraz The Steve Tisch School of Film and Television (Faculty of Arts, Tel Aviv University). Lubi piękno „statyczne”, ale jeszcze bardziej „kinetyczne”. I wtedy, gdy widzi mknącego charta, i wtedy, gdy obrazy zaczynają się poruszać, i wtedy, gdy w kata Unsū trzyma chmury w dłoniach.
Wykaz publikacji: Modernity and existence from the semiotic angle. The Voyeurism of the City in Struktura Kryształu (1969), a film directed by Krzysztof Zanussi, „Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication”, 2017, nr 31, s. 103-113. (współautor), G. Gajewska, M. Tomczak, i inni, Unproduktive Esser: Studien über das Schicksal der Kranken und psychisch Belasteten unter der NS Herrschaft, Poznań 2017. (autor IV rozdziału), O potrzebie wyobraźni personalistycznej. Rzecz o mediach masowych i społecznościowych, [w:] Medioznawstwo personalistyczne. Wybrane zagadnienia z filozofii i teologii mediów, red. Red. P. Guzdek, J. Jęczeń. Lublin: Wydawnictwo KUL 2018, s. 93-133. Facebook jako zasób semiotyczny codzienności: relacje żydowsko-palestyńskie w znakach, [w:] Semiotyczne wymiary codzienności, red. A. Grzegorczyk, A. Kaczmarek, K. Machtyl, Poznań 2018, s. 27-43. (redakcja naukowa książki): M.J. Webber, The Concept of Organic Growth in Young Germany (Laube, Mundt, Wienbard), Gniezno 2018, ss. 233. Komentarz na temat sztuki współczesnej odnoszącej się do Zagłady, [w:] Wielogłos o Zagładzie, red. A. Potocka, MOCAK, Kraków 2018, s. 110-118 (praca recenzowana). The Image of Contemporary Israel on Facebook, [w:] Israel from the Outside and Inside: Israeli Politics and ”Alien” Media, ed. by D. Strovsky, N. Davidovitch, E. Lewin, Cambridge Scholars Publishing 2019, s. 1-25.

Profesor w Instytucie Filmu, Mediów i Sztuk Audiowizualnych UAM

Curriculum Vitae

Prof. Marek Kaźmierczak jest zatrudniony w Instytucie Filmu, Mediów i Sztuk Audiowizualnych WFPiK UAM. Wcześniej pracował w Instytucie Kultury Europejskiej UAM. Bada film, media cyfrowe i kulturę współczesną w kontekście myślenia potocznego i antropologii codzienności. Z wykształcenia jest filozofem, literaturoznawcą (doktorat na WFPiK UAM w 2006 r.) i kulturoznawcą (habilitacja na WP UW w 2013 r.), od 2014 roku pracuje na stanowisku profesora nadzwyczajnego UAM. Jest autorem licznych prac na temat recepcji Zagłady w kulturze popularnej i w Internecie. Współtwórca Laboratorium semiotycznego na Wydziale „Artes Liberales” UW oraz Ośrodka Badań nad Komunikowaniem im. McLuhana UAM. Uczestniczył w grantach NCN i NPRH. Wykładał m.in. w Niemczech, Izraelu i Wielkiej Brytanii.

Wypromował jedną bardzo zdolną doktorantkę – dr Joannę Sikorską, o której wiedzy i oryginalności przekona się każdy, kto już niedługo przeczyta jej książkę zatytułowaną “Gra w film” opisującą zależności między grami wideo i filmami.

Na stałe współpracuje z The School of Sociology and Social Policy (University of Nottingham) oraz The Steve Tisch School of Film and Television (Faculty of Arts, Tel Aviv University).

Lubi piękno „statyczne”, ale jeszcze bardziej „kinetyczne”. I wtedy, gdy widzi mknącego charta, i wtedy, gdy obrazy zaczynają się poruszać, i wtedy, gdy w kata Unsū trzyma chmury w dłoniach.

Wykaz publikacji:

Modernity and existence from the semiotic angle. The Voyeurism of the City in Struktura Kryształu (1969), a film directed by Krzysztof Zanussi, „Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication”, 2017, nr 31, s. 103-113.

(współautor), G. Gajewska, M. Tomczak, i inni, Unproduktive Esser: Studien über das Schicksal der Kranken und psychisch Belasteten unter der NS Herrschaft, Poznań 2017.

(autor IV rozdziału), O potrzebie wyobraźni personalistycznej. Rzecz o mediach masowych i społecznościowych, [w:] Medioznawstwo personalistyczne. Wybrane zagadnienia z filozofii i teologii mediów, red. Red. P. Guzdek, J. Jęczeń. Lublin: Wydawnictwo KUL 2018, s. 93-133.

Facebook jako zasób semiotyczny codzienności: relacje żydowsko-palestyńskie w znakach, [w:] Semiotyczne wymiary codzienności, red. A. Grzegorczyk, A. Kaczmarek, K. Machtyl, Poznań 2018, s. 27-43.

(redakcja naukowa książki): M.J. Webber, The Concept of Organic Growth in Young Germany (Laube, Mundt, Wienbard), Gniezno 2018, ss. 233.

Komentarz na temat sztuki współczesnej odnoszącej się do Zagłady, [w:] Wielogłos o Zagładzie, red. A. Potocka, MOCAK, Kraków 2018, s. 110-118 (praca recenzowana).

The Image of Contemporary Israel on Facebook, [w:] Israel from the Outside and Inside: Israeli Politics and ”Alien” Media, ed. by D. Strovsky, N. Davidovitch, E. Lewin, Cambridge Scholars Publishing 2019, s. 1-25.